Podwójny tryumf SGH w konkursie na najlepsze prace magisterskie z międzynarodowych stosunków gospodarczych

I miejsce zajął mgr Michał Kulbacki za pracę pt. Państwowe fundusze majątkowe jako element polityki antykryzysowej. Promotorem pracy był dr hab. Krzysztof Falkowski, prof. SGH z Kolegium Gospodarki Światowej.

III miejsce zajął mgr Enzon Tan za pracę pt. The Innovation Prism Model - Innovation Management in the Digital Economy.  Promotorem pracy był dr hab. Kowalski, prof. SGH z Kolegium Gospodarki Światowej.

W kategorii prac magisterskich przyznano także II miejsce, które uzyskał mgr Piotr Młynarz z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie za pracę pt. Analiza atrakcyjności inwestycyjnej polskiej branży motoryzacyjnej na tle pozostałych krajów Grupy Wyszehradzkiej (promotorem była dr Marta Ulbrych).

Z kolei w kategorii prac licencjackich laureatami zostali:
I   miejsce – Sławomir Szwajkosz – (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie) – za pracę pt. Internacjonalizacja przedsiębiorstwa z branży gier komputerowych a jego wyniki finansowe na przykładzie grupy kapitałowej CD Projekt (promotor prof. dr hab. Krzysztof Wach);
III miejsce – Julia Perek – (Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach) – za pracę pt. Wpływ Internetu Rzeczy na rozwój transgranicznego e-commerce na przykładzie przedsiębiorstwa Amazon (promotor dr Sylwia Talar);
III miejsce – Oliwia Witecka – (Uniwersytet Łódzki) – za pracę pt. Business angels na rynku europejskim (promotor dr Tomasz Sosnowski).

Uroczystość wręczenia dyplomów odbyła się online i towarzyszyła Ogólnopolskiej Konferencji Dydaktycznej „Wyzwania gospodarki międzynarodowej trzeciej dekady XXI w.  – implikacje dla procesu dydaktycznego” związanej z kształceniem na kierunkach z zakresu międzynarodowych stosunków gospodarczych zorganizowanej przez Instytut Gospodarki Międzynarodowej Uniwersytetu Łódzkiego.

Konkurs jest organizowany od 2014 r. przez siedem ośrodków akademickich o najdłuższej tradycji kształcenia na kierunku MSG. Są to, oprócz SGH: Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, Uniwersytet Gdański oraz Uniwersytet Łódzki, który pełni rolę Ogólnopolskiego Koordynatora Konkursu. Każda praca zgłoszona na Konkurs podlega ocenie przez recenzentów ze wszystkich (poza zgłaszającym) ośrodków. Na podstawie tych recenzji powstaje ranking prac osobno w kategorii prac licencjackich, osobno w magisterskich. Przyjęte zasady recenzji oraz kwalifikacji prac do nagród sprawiają, że wygrana w konkursie jest dowodem bardzo wysokiego poziomu pracy, a sam konkurs ma zachęcać do podejmowania przez studentów wysiłku studiów w zakresie MSG, nagradzać najwybitniejsze osiągnięcia, być platformą współpracy i rywalizacji między ośrodkami w Polsce. Konkurs sprzyja podnoszeniu poziomu studiowania.

Organizatorzy konkursu kilka lat temu podjęli decyzję o rozszerzeniu formuły konkursu na prace związane tematycznie z międzynarodowymi stosunkami gospodarczymi (a nie tylko stricte z kierunku MSG). W SGH przyjęto, że są to kierunki: Globalny biznes, finanse i zarządzanie (w obu wersjach językowych, I i II stopień studiów), MSG (II stopień), International Economics (I stopień) oraz International Business (II stopień). W Kapitule konkursu SGH reprezentuje dr hab. Andżelika Kuźnar, prof. SGH, natomiast w Komisji konkursowej zasiada dr hab. Krzysztof Falkowski, prof. SGH.

dr hab. Andżelika Kuźnar, prof. SGH
Członek Kapituły Ogólnopolskiego Konkursu na najlepsze prace dyplomowe z zakresu MSG

Mgr Michał Kulbacki

Praca magisterska: Państwowe fundusze majątkowe jako element polityki antykryzysowej pod kierunkiem naukowym dr. hab. Krzysztofa Falkowskiego, prof. SGH

Praca dotyczyła państwowych funduszy majątkowych, które stanowią jedną z najważniejszych grup inwestorów instytucjonalnych na świecie. Są one tradycyjnie kojarzone z krajami zasobnymi w surowce naturalne, zwłaszcza w ropę naftową, jednak duża ich część należy do państw spoza tej grupy. Na koniec 2020 r. państwowe fundusze majątkowe zarządzały aktywami wynoszącymi ok. 9,1 bln USD, co oznacza ponad dwukrotny wzrost ich wartości od 2008 r. To rodzi pytania o obecne i potencjalne wykorzystanie tych podmiotów w polityce gospodarczej, a biorąc pod uwagę kontekst dwóch światowych kryzysów gospodarczych w ciągu ostatnich 15 lat (globalny kryzys finansowy i kryzys pandemiczny), szczególnie polityki antykryzysowej.

Przedmiotem pracy była analiza państwowych funduszy majątkowych właśnie jako elementu polityki antykryzysowej. Celem pracy była natomiast ocena ich potencjału jako instrumentu tej polityki. Państwowe fundusze majątkowe istotnie różnią się swoim źródłem kapitału oraz funkcją, a także występują znaczące różnice pomiędzy pochodzeniem geograficznym, poziomem dochodu, typem systemu politycznego oraz gospodarczego państw posiadających. W pracy została postawiona teza, że fundusze surowcowe posiadają większy potencjał makroekonomiczny jako narzędzie polityki antykryzysowej niż fundusze niesurowcowe.

W pracy zastosowano autorską metodę pięciokąta potencjału makroekonomicznego (PPM), a także analizę porównawczą, analizę danych statystycznych i studium literatury przedmiotu. Analiza objęła 32 państwa i terytoria autonomiczne, a jej okres objął lata 2015-2019. Uzyskane wyniki wykazały, że pomiędzy krajami występują istotne różnice w badanym obszarze, jednak fundusze surowcowe cechują się większym potencjałem makroekonomicznym niż fundusze niesurowcowe. Ponadto, potencjał obu grup nieznacznie wzrósł na przestrzeni analizowanego okresu. Wnioski na podstawie analizy wskazują na konieczność podjęcia działań przez kraje zasobne w surowce naturalne zmierzające do dywersyfikacji struktury swoich gospodarek w celu zachowania potencjału makroekonomicznego swoich państwowych funduszy majątkowych. Wkładem pracy w literaturę przedmiotu jest próba syntetycznej oceny i porównania potencjału makroekonomicznego państwowych funduszy majątkowych.

Mr. Tan Ee Hng Enzon
Master’s thesis: The Innovation Prism Model – Innovation Management in the Digital Economy
Supervising Professor: dr hab. Arkadiusz Michał Kowalski, prof. SGH

The main research agenda of the thesis was to understand how companies should manage their innovation processes to stay relevant in the digital economy. With markets shifting into the digital space, firms need to know how to stay relevant and competitive to survive. The thesis seeked to answer the question by identifying main innovation actors that would influence the firm’s innovation activities, and the inter-relational linkages between these actors.

Preliminary readings identified six key actors that play a crucial role in the modern-day innovation process, namely “R&D”, “Marketing”, “Leadership”, “Universities”, “Government”, and “Industry”. The following hypotheses were tested via the analyses of existing scientific literature.

1. There are key internal (R&D, Marketing, Leadership) and external (Universities, Government, Industry) actors in the innovation process.
2. The innovation performance of the firm is positively influenced by the strength of the relational linkages between its key internal (R&D, Marketing, Leadership) and with its external (Universities, Government, Industry) actors.

Some of the notable literature used to support this study were Roy Rothwell’s Five Generations of Innovation, Henry Chesbrough’s Open Innovation Model, Christopher Freeman and Bengt-Åke Lundvall’s Innovation Systems Theory, OECD’s Oslo Manual (2018 edition), Henry Etzkowitz and Loet Leydesdorff’s Triple Helix Model etc.

Through critiquing and synthesizing the findings of hallmark literature in the field of innovation, the first hypothesis relating to the identification of the six innovation actors proved to be true. This exercise led to the creation of a high-level diagram dubbed as “The Innovation Prism Model”.

However, arriving at an answer for the second hypothesis was less straightforward, as researchers often have differing findings pertaining to the amount of influence the bi-relational linkages between the actors have on the innovation performance of the firm. While the “Leadership-Government” and “Marketing-Industry” relationships showed evidence of better innovation performance, the remaining three linkages, i.e., “R&D-Universities”, “R&D-Government”, and “R&D-Industry”, had split opinions, possibly due to the influence of other environmental factors where and when the studies were conducted, e.g., culture, tax systems and industry trends.
As a closing remark, the thesis served its purpose of providing companies and researchers with an exploratory overview of how innovation management could look like in the digital economy today, and future development in this subject area would be best be centred around conducting experiments to formulate statistical relationships between the identified innovation actors.