Karta Erasmusa dla SGH

W wiosennym wydaniu „Gazety SGH” z 2020 r. informowaliśmy o przygotowywanym przez zespół Centrum Współpracy Międzynarodowej wniosku o przyznanie naszej uczelni Karty Erasmusa dla Szkolnictwa Wyższego (ECHE) na kolejną perspektywę programu, tj. lata 2021–2027. Wyników spodziewaliśmy się jesienią, ale ze względu na turbulentne czasy ogłoszenie rezultatów opóźniło się. Niemniej jest nam niezmiernie miło poinformować, że w dniu 23 grudnia 2020 r. Szkoła Główna Handlowa w Warszawie uzyskała pozytywną decyzję Komisji Europejskiej, dotyczącą przyznania nowej Karty Erasmusa dla Szkolnictwa Wyższego.

W zakończonym naborze CWM złożyło wniosek o pełną akredytację dla wszystkich akcji programu. W związku z tym nowa Karta Erasmusa będzie uprawniać SGH do aplikowania o środki finansowe na realizację m.in.:

• mobilności studentów i pracowników uczelni;
• wspólnych studiów magisterskich Erasmus Mundus;
• partnerstw strategicznych, których celem jest wdrażanie i upowszechnianie innowacyjnych rozwiązań w szkołach wyższych;
• sojuszy na rzecz wiedzy (Knowledge Alliances) – projektów szkół wyższych we współpracy z przedsiębiorstwami, mających na celu propagowanie innowacji, przedsiębiorczości, kreatywności oraz zwiększanie szans na zatrudnienie, wymianę wiedzy oraz wspieranie nauczania i uczenia się multidyscyplinarnego;
• projektów typu „Budowanie potencjału w szkolnictwie wyższym”, w ramach których wspiera się współpracę z krajami partnerskimi z innych regionów świata.

Posiadanie ECHE uprawnia SGH również do aplikowania o granty krajowe wszystkich tych instytucji, które korzystają ze środków unijnych (np. projekty instytucjonalne Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej – NAWA).

Oczekujemy, że w nowej perspektywie finansowej dotychczasowe programy i akcje mogą ulec modyfikacji i rozszerzeniu o nowe inicjatywy. Wprowadzone mają być nowe typy mobilności. Zwiększy się również globalna pula środków przeznaczana przez KE na program Erasmus. Budżet na ten program w nowej perspektywie wynosi 26 mld EUR i jest dwa razy większy niż na lata 2014–2020. O nowym programie na pewno napiszemy w jednym z kolejnych wydań „Gazety SGH”.

W nowej perspektywie uczelnia w większym zakresie musi też wdrożyć instrumenty digitalizacji programu (m.in. Erasmus without Paper). Obecny program kończy się w 2022 r., więc najbliższy rok to dla nas czas rozliczania merytorycznego i finansowego mijającej perspektywy oraz przygotowywania i wdrażania zasad i instrumentów dla nowego Erasmusa.  

Budżet na program Erasmus + w nowej perspektywie wynosi 26 mld EUR i jest dwa razy większy niż na lata 2014–2020. W ramach programu Erasmus+ rozwinęliśmy współpracę z ponad 300 uczelniami z całego świata.

Mamy nadzieję, że większe środki finansowe i nowe programy będą dla naszej uczelni istotnym wsparciem dalszego rozwoju współpracy międzynarodowej, indywidualnych i zawodowych kompetencji studentów i pracowników oraz realizacji nowych i ciekawych projektów naukowych.

Warto przy okazji wspomnieć, że w minionych latach (w ramach perspektyw LLP Erasmus 2007–2013 i Erasmus+ 2014–2020) na same programy mobilnościowe otrzymaliśmy blisko 70 mln PLN. W ramach programu Erasmus+ rozwinęliśmy współpracę z ponad 300 uczelniami z całego świata. Współpracujemy z prestiżowymi europejskimi ośrodkami akademickimi. Realizowany w SGH program Erasmus+ KA107 dotarł na wszystkie kontynenty – od USA, Kanady, Brazylii, Argentyny i Peru, poprzez Singapur, Chiny, Japonię, Koreę, aż po Kenię, Senegal i Mauritius. W ramach programu udało się nam stworzyć coraz więcej interesujących i atrakcyjnych możliwości rozwoju osobistego i zawodowego. Wszystkich zainteresowanych tym, jak udział w programie Erasmus+ wyglądał w praktyce i życiu codziennym, zachęcamy również do odwiedzenia naszej strony, na której zamieściliśmy raporty studentów z realizowanej przez nich wymiany zagranicznej (https://bit.ly/3shYAmP).

Przez ostatnie lata, co roku, blisko 500 studentów SGH miało okazję studiować przez semestr lub rok na wybranej zagranicznej uczelni. Corocznie też kilkudziesięciu pracowników naukowych i administracyjnych z SGH realizowało pobyty dydaktyczne, studyjne czy szkoleniowe na uczelniach partnerskich całego świata. W najbliższych latach tych możliwości będzie więcej i mamy nadzieję, że będą one w jeszcze większym stopniu wykorzystywane przez studentów i pracowników Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, do czego bardzo serdecznie wszystkich zachęcamy.

W ramach programu Erasmus+ rozwinęliśmy współpracę z ponad 300 uczelniami z całego świata.

TROCHĘ HISTORII: PERSPEKTYWA 2007–2013

Perspektywa 2007–2013 obejmowała wiele programów, spośród których najpopularniejszy był Uczenie się przez całe życie (Life Long Learning Programme – LLP). Był to tzw. program parasolowy, integrujący różne inicjatywy edukacyjne i szkoleniowe, zawierający cztery podprogramy sektorowe (Comenius – dla szkół, Erasmus – dla szkolnictwa wyższego, Leonardo da Vinci – w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego, Grundtvig – edukacja dorosłych) i cztery programy przekrojowe (Współpraca Polityczna i Innowacje, Języki, Technologie Informacyjne i Komunikacyjne – ICT, Rozpowszechnianie i Wykorzystywanie Wyników). Dodatkowo, z LLP były powiązane programy: Jean Monnet (proces integracji europejskiej w instytucjach szkolnictwa wyższego) oraz Eurydice (sieć instytucjonalna gromadząca, monitorująca, przetwarzająca i rozpowszechniająca wiarygodne i łatwo porównywalne informacje na temat systemów i polityk edukacyjnych w całej Europie).

Oprócz LLP funkcjonowały również inne programy.

1. Erasmus Mundus, obejmujący:

• wspólne programy o wyjątkowej jakości na poziomach magisterskim i doktoranckim; w tym okresie SGH przystąpiła do dwóch konsorcjów realizujących wspólne programy magisterskie: EMLE – European Master in Law in Economics oraz QEM – Models and Methods of Quantitative Economics (początkowo jako partner stowarzyszony, a następnie jako pełnoprawny uczestnik projektu); projekty te zostały przedłużone na perspektywę 2014–2020;
• partnerstwa między instytucjami szkolnictwa wyższego z Europy i krajów trzecich w zakresie stypendiów i stypendiów na rzecz mobilności; SGH była partnerem czterech takich projektów (Mobilities for Innovation and Development – MID, One More Step – OMS, Swap and Transfer – SAT oraz Widening Egyptian and Lebanese Cooperation and Mobility with Europe – WELCOME);
• promowanie europejskiego szkolnictwa wyższego i Europy jako międzynarodowego centrum doskonałości – w ramach tego działania SGH uczestniczyła w projekcie Founding the Siberian Centre of European Education – SCEE.

2. TEMPUS, promujący współpracę instytucjonalną między UE a krajami partnerskimi i skupiający się na reformie oraz modernizacji systemów szkolnictwa wyższego w krajach partnerskich: Europy Wschodniej, Azji Środkowej, Bałkanów Zachodnich i regionu Morza Śródziemnego.

3. Umowy dwustronne między Unią Europejską a niektórymi krajami uprzemysłowionymi spoza Europy, zawierane w celu finansowania innowacyjnych projektów, które koncentrują się na współpracy akademickiej i mobilności studentów. Należały do nich trzy programy współpracy dwustronnej:

• Program Atlantis UE–USA;
• Program współpracy UE–KANADA, w ramach którego SGH była koordynatorem projektu INTERPARSE – International Trade Education in Partnership with Small and Medium Sized Enterprises;
• Program współpracy edukacyjnej w ramach instrumentu krajów uprzemysłowionych (ICI ECP).

Działania w zakresie współpracy i mobilności objęte powyższymi programami zostały w pełni wzmocnione i zintegrowane w programie Erasmus+ w postaci:

• krótkoterminowych stypendiów na wymianę studentów i pracowników między krajami programu i krajami partnerskimi (KA107);
• kredytów na pełne studia magisterskie dla doskonałych studentów w UE;
• wspólnych programów magisterskich Erasmus Mundus Joint Master Degrees;
• wspólnych projektów współpracy w różnych formach pomiędzy uniwersytetami z Europy i krajów partnerskich.

Do pozostałych programów realizowanych w perspektywie 2007–2013 należały:

• program mobilności akademickiej wewnątrz AKP (Afryka, Karaiby i Pacyfik);
• program Kultura;
• Młodzież w Działaniu;
• Program Obywatelstwa 2007–2013;
• program medialny.

ERASMUS+ PERSPEKTYWA 2007–2020

1 stycznia 2014 r. ruszyła perspektywa finansowa na lata 2014–2020 o nazwie Erasmus+. Program miał wspierać: edukację, szkolenia, inicjatywy młodzieżowe oraz sportowe w Europie. Ważną zmianą w programie było wprowadzenie możliwości wielokrotnego udziału w mobilności dla studentów na każdym poziomie studiów (wcześniej na Erasmusa można było wyjechać tylko raz).

Erasmus+ zastąpił siedem wcześniejszych programów i wprowadził wiele uproszczeń, aby dostęp do funduszy edukacyjnych był łatwiejszy niż kiedykolwiek. Poza programami Uczenie się przez całe życie oraz Młodzież w działaniu w jego struktury weszły m.in.: Erasmus Mundus, Tempus, Jean Monnet oraz wsparcie dla inicjatyw sportowych.

W programie Erasmus+ sektory edukacji i szkoleń oraz sektor młodzieży otrzymały możliwość realizowania trzech kluczowych akcji (tzw. KA). W ramach szkolnictwa wyższego w obszarze KA są realizowane działania przedstawione poniżej.

Akcja I. Wyjazdy w celach edukacyjnych.

• Współpraca z krajami programu (KA103), obejmująca:

a) wyjazdy studentów w celu zrealizowania części studiów na zagranicznej uczelni albo odbycia praktyki w zagranicznym przedsiębiorstwie (w tym wyjazdy absolwentów na praktyki w ciągu pierwszego roku po ukończeniu studiów);
b) wyjazdy pracowników uczelnianych w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych dla studentów zagranicznej uczelni oraz w celach szkoleniowych.

• Współpraca z krajami partnerskimi (KA107), obejmująca:

a) wyjazdy/przyjazdy studentów w celu zrealizowania części studiów na uczelni zagranicznej;
b) wyjazdy/przyjazdy pracowników uczelnianych w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych dla studentów zagranicznej uczelni oraz w celach szkoleniowych.

• Wspólne studia magisterskie (Erasmus Mundus Joint Master Degrees) – udział studentów w innowacyjnych programach wspólnych studiów drugiego stopnia z możliwością uzyskania stypendium na pokrycie kosztów kształcenia i utrzymania podczas pobytu w innym kraju europejskim. Szkoła Główna Handlowa w Warszawie kontynuowała swój udział w dwóch programach EMJMD: EMLE i QEM.
• Pożyczki dla studentów odbywających studia magisterskie w innym kraju europejskim (degree mobility) – w krajach uczestniczących w programie Erasmus+ studenci mogli się ubiegać, w wybranych bankach, o pożyczkę na wyjazd za granicę na studia magisterskie.

Akcja II. Współpraca na rzecz innowacji i dobrych praktyk.

• Partnerstwa strategiczne w sektorze szkolnictwa wyższego – międzynarodowe projekty, polegające na wdrażaniu i upowszechnianiu innowacyjnych rozwiązań i dobrych praktyk w szkolnictwie wyższym.
• Sojusze na rzecz wiedzy.
• Budowanie potencjału w sektorze szkolnictwa wyższego.

Akcja III. Wsparcie dla reform w obszarze edukacji.

• Wsparcie dla reform w obszarze edukacji – akcja zarządzana centralnie przez Komisję Europejską, mająca na celu wspieranie osiągania celów strategii Europa 2020, strategii Edukacja i Szkolenia 2020 (ET 2020) oraz strategii UE na rzecz młodzieży na lata 2010–2018.

Oprócz wymienionych trzech kluczowych akcji program Erasmus+ objął specyficzne działania w obszarze edukacji na poziomie wyższym pod nazwą Jean Monnet oraz w obszarze sportu. Działania te realizowano tylko na szczeblu ogólnoeuropejskim.