Czasopismo wewnątrzuczelniane „Biuletyn Informacyjny” wydawała Szkoła Główna Planowania i Statystyki w latach 1971–1977.
Numer pierwszy, nazwany próbnym, ukazał się pod koniec 1971 r. Kwartalnik przestał się ukazywać niespodziewanie w 1977 r. W pierwszych latach nakład wahał się i dochodził maksymalnie do 460 egzemplarzy, ostatecznie ustalił się (od grudnia 1974 r.) na poziomie 100 zeszytów wydawanych w formie powielanego maszynopisu w kartonowych okładkach. Wszystkie okładki, z wyjątkiem numeru próbnego, zdobił żaglowiec i był to jedyny element graficzny o wartości artystycznej. Biuletyn redagował kilkuosobowy komitet redakcyjny, którego skład się zmieniał. Z reguły byli to młodzi pracownicy naukowi. Funkcję sekretarza redakcji pełniła przez większość numerów Teresa Rossa, pracownik administracji. Z pracowników naukowych warto wymienić profesora Janusza Kalińskiego, wtedy doktora, znanego historyka gospodarczego.
Biuletyn ukazywał się z polecenia rektora SGPiS i pod nadzorem ówczesnego Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk, czyli PRL-owskiej cenzury. Czytelnicy biuletynu zostali już w pierwszym, próbnym numerze zobowiązani do nieupowszechniania informacji zawartych w czasopiśmie poza środowiskiem uczelni. Standardowy numer zawierał następujące działy: Kronika szkoły, Informacje ogólnouczelniane, Informacje wydziałowe, Organizacje społeczno-polityczne, Jednostki pozawydziałowe, Tytuły i stopnie naukowe pracowników Szkoły, Z historii Szkoły, Działalność Koła Absolwentów SGH-SGPiS. Numer zamykał projekt następnych numerów. Układ ramowy można powiedzieć typowy dla tego rodzaju periodyków. W Informacjach wydziałowych występuje oczywiście dawna struktura organizacyjna uczelni w postaci Wydziału Ekonomiki Produkcji, Wydziału Ekonomiczno-Społecznego, Wydziału Finansów i Statystyki, Wydziału Handlu Wewnętrznego, Wydziału Handlu Zagranicznego, która istniała aż do 1993 roku, kiedy wymienione wydziały zastąpiono kolegiami.
W „Biuletynie Informacyjnym” ukazywały się raczej suche informacje faktograficzne o tym, kto konkretnie z uczelni wyjechał w służbową delegację zagraniczną, kto zrobił doktorat lub też odnotował inne osiągnięcie naukowe. W krótkich z reguły komunikatach ukazywano akcję socjalną na uczelni oraz działalność organizacji studenckich. Okazjonalnie zamieszczano wspomnienia o zmarłych. Po latach ten suchy w formie i treści biuletyn stanowi niezwykle cenne źródło informacji o SGPiS.
DR PAWEŁ TANEWSKI, starszy kustosz dyplomowany, Biblioteka SGH