Wieczór pamięci poświęcony prof. Zygmuntowi Bosiakowskiemu

zdjęcie z sali konferencyjnej przy zgaszonym świetle, na ekranie wyswietlane są zdjęcia

Dwa miesiące po odejściu prof. Zygmunta Bosiakowskiego, z inicjatywy rektora SGH Piotra Wachowiaka spotkali się rodzina (żona Joanna, córka Katarzyna i wnuki), współpracownicy i przyjaciele, by wspomnieć wyjątkowego człowieka, mentora, wykładowcę i rektora SGPiS w latach 1983–1990. To szczególne wydarzenie miało miejsce w dniu 27 listopada br. w sali Senatu, miejscu symbolicznym i tak bliskim sercu Zmarłego. 

W trakcie spotkania została przypomniana historia zawodowa profesora i rektora, którą ze szczegółami przedstawił dr hab. Andrzej Zawistowski, prof. SGH, z Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej. Wyjątkowym walorem tej prezentacji było głębokie osadzenie prezentowanego życiorysu w ówczesnych realiach społecznych, które – jak wiemy – na przestrzeni kilku dziesięcioleci ub. w. wywarły głębokie piętno na losach wielu ludzi. Rzetelna analiza dokumentów i faktów historycznych w kontekście wydarzeń przełomowych w naszej powojennej historii rzuciło wyraźne, jasne światło na postawę i decyzje podejmowane przez bohatera wieczoru. Szczególnie należy podkreślić dbałość profesora o losy studentów, troskę o powiększanie zasobów lokalowych uczelni, jak również nawiązanie wielu zagranicznych kontaktów naukowych służących internacjonalizacji SGPiS. 

Dr hab. Ryszard Bartkowiak, prof. SGH, dyrektor Instytutu Ekonomii Politycznej, Prawa i Polityki Gospodarczej, poddał analizie ścieżkę rozwoju naukowego prof. Bosiakowskiego, wyodrębniając  pięć nurtów w jego dorobku naukowym. Były to chronologicznie: ekonomia polityczna, teoria polityki gospodarczej i planowanie gospodarcze, następnie dwie kolejne dziedziny, uznawane jako pionierskie – spółdzielczość gospodarcza i ekonomia turystyki. Końcowy okres aktywności naukowej zbiegł się z odtworzeniem w SGH z inicjatywy prof. Bosiakowskiego edukacji ubezpieczeniowej wraz z utworzeniem Katedry Ubezpieczeń Gospodarczych, w której jako kierownik spędził ostatnie lata przed pójściem na emeryturę. 

Wyjątkowa aktywność naukowa zaowocowała, oprócz publikacji naukowych wieloma wypromowanymi pracami. W katalogu biblioteki SGH znaleziono 30 doktoratów, 252 prace magisterskie i 70 innych prac dyplomowych napisanych pod kierunkiem naukowym prof. Bosiakowskiego. Przed wejściem do sali Senatu zostały wyeksponowane prace dyplomowe, wydawnictwa naukowe autorstwa profesora oraz jego toga rektorska. 

FOT. Paweł Gołębiowski, SGH

Kolejną część wieczoru wypełniły wspomnienia współpracowników, byłych studentów i kolegów Profesora. Głos zabrał m.in. prof. Wojciech Paprocki, który podzielił się refleksją o tym, że prof. Bosiakowski przygotował do dorosłego życia osoby, które potem doprowadziły do transformacji ustrojowej w Polsce po 1990 roku. W kolejnych wypowiedziach prof. Andrzej Sławiński i prof. Dariusz Rosati podkreślali mocno koncyliacyjną postawę profesora, który mimo kierowniczych funkcji nie narzucał kierunku działań podwładnym, ale mocno pomagał w rozwoju naukowym i kierował się głębokim szacunkiem do drugiego człowieka. 

Szczególna postawa i odpowiedzialność za ludzi, porównywana do „piorunochronu”, spowodowała, że nikt w czasach czystek kadrowych nie został wyrzucony ze studiów czy z pracy w SGPiS-ie. Wspomniano również nieprzeciętne, duże poczucie humoru i dystans do samego siebie, dzięki czemu profesor zjednywał sobie wielu ludzi. W podobnym duchu wypowiedzieli się dr Joanna Marczakowska-Proczka, dr Barbara Woźniak, prof. Tomasz Michalski, Zbigniew Olszewski i Wojciech Łyżwiński (byli  dyr. administracyjni), Ewa Twarowska (b. kwestor) prof. Piotr Błędowski, prof. Janusz Kaliński i dr Ireneusz Nawrocki. Wszyscy podkreślali, że prof. Bosiakowski był człowiekiem kompromisu i wielkiej kultury osobistej, postacią bardzo szanowaną w środowisku warszawskich uczelni.  

Część wspomnieniową zakończył pianista Rober Kucharski, siostrzeniec profesora, który oprócz ciepłego wspomnienia wuja Zyzia zadedykował mu kilka utworów muzyki klasycznej, których wykonanie towarzyszyło wyświetlonej prezentacji multimedialnej złożonej z kilkuset zdjęć przedstawiających ważne fakty z życia profesora i rektora. 

Jako ostatnia zabrała głos córka prof. Bosiakowskiego, która podziękowała rektorowi Piotrowi Wachowiakowi za organizację tego szczególnego dla jej rodziny wydarzenia. 

FOT. Paweł Gołębiowski, SGH

Na koniec w sposób symboliczny oddano głos bohaterowi wieczoru – prof. Zygmuntowi Bosiakowskiemu. Odtworzony został fragment nagranej wypowiedzi profesora, w której mówił o szczególnej roli uczelni w kształtowaniu młodych ludzi i relacjach, jakie powinny być pomiędzy mistrzem i uczniem. Słowa te głęboko zapadły w pamięć wszystkim obecnym na sali i jeszcze raz uzmysłowiły, jak wielkim mentorem dla obecnych i przyszłych pokoleń był prof. Zygmunt Bosiakowski. Spotkanie prowadził rzecznik SGH Mariusz Sielski. 

 

Dr Renata Pajewska-Kwaśny, prodziekan Studium Magisterskiego

 

Ponadto zachęcamy do lektury:

Rektor Zygmunt Bosiakowski – ostatnie pożegnanie 

Przywództwo może być źródłem satysfakcji i spełnienia – jeszcze o prof. Zygmuncie Bosiakowskim R.I.P. 

Wspominając Rektora Zygmunta Bosiakowskiego – zapis rozmowy z 2015 r.

Żegnamy prof. dr. hab. Zygmunta Bosiakowskiego, rektora SGPiS w latach 1983–1990