Najważniejszym wydarzeniem w działalności PIM jest jej doroczna konferencja – Annual PIM Conference, podczas której, oprócz wymiany doświadczeń i podsumowania współpracy, podejmowane są najważniejsze decyzje
Konferencję każdego roku organizuje inna uczelnia w trzyletnim cyklu według klucza geograficznego: Europa, Bliski Wschód i Afryka; Ameryka Północna i Południowa oraz Azja i Pacyfik. Dodatkowo, przed doroczną konferencją lub po niej jedna z uczelni z tego samego regionu organizuje zwykle półtoradniowe spotkanie, które jest doskonałą okazją do promocji zarówno tej uczelni, jak i miasta/regionu, w którym działa. Można też poznać zespół zajmujący się współpracą międzynarodową. Uczelnie przygotowują krótki program kulturalny i krajoznawczy oraz wykład, seminarium lub panel dotyczący bieżących problemów gospodarki, edukacji czy też poruszający specyfikę danego kraju.
W tym roku organizatorem Annual PIM Conference (7–9 października) był Uniwersytet Bocconi w Mediolanie – wieloletni partner SGH w ramach programu CEMS i Erasmus+. Zaszczyt organizacji Pre-PIM przypadł naszej uczelni. Niestety, już w czerwcu było wiadomo, że organizacja obu spotkań w tradycyjnej formule jest mało prawdopodobna i mediolańczycy podjęli decyzję o przeprowadzeniu konferencji zdalnie. SGH stanęła przed dylematem: czy w związku z tym jest sens organizacji spotkania wirtualnego? Przeważyło przekonanie, że niezależnie od formatu jest to doskonała okazja do zaprezentowania się szerszemu gronu uczelni PIM i pokazania potencjału edukacyjnego i naukowego SGH oraz turystycznych walorów Warszawy i Polski.
Konferencja Pre-PIM w SGH odbyła się 6 października br. na platformie Zoom. Skorzystaliśmy z gościnności i pomocy koordynatorki programu PIM pani Başak Yalman z Uniwersytetu KOÇ w Stambule. Program spotkania został opracowany przez zespół składający się z prorektora ds. współpracy z zagranicą prof. Jacka Prokopa oraz kierownictwa Centrum Współpracy Międzynarodowej SGH.
Merytoryczna część konferencji opierała się na dwóch filarach: wykładzie prof. Piotra Płoszajskiego: „The New Abnormality: A Butterfly in China Shop” oraz prezentacji Katarzyny Aleksy, kierownik Pionu Programów dla Instytucji NAWA „Internationalisation of Higher Education Without Borders – How to Support Universities in The (post) COVID Time”.
Główną tezą wystąpienia prof. Płoszajskiego było przesłanie, iż pandemia nie była przyczyną kryzysu, tylko obnażyła słabości obecnego, bardzo złożonego i podatnego na nawet niewielkie zaburzenia systemu, którym próbujemy zarządzać w sposób tradycyjny, oparty na analizie przyczynowo-skutkowej i prognozowaniu. Innymi słowy, pandemia (która zresztą od co najmniej 10 lat była przewidywana jako najbardziej prawdopodobna przyczyna kolejnego kryzysu) dokonała „testu zderzeniowego” naszej złożonej, opartej na teorii chaosu rzeczywistości z praktykowanym modelem zarządzania. Prof. Płoszajski zwrócił uwagę na konieczność poszukiwania nowej generacji liderów – dobrze wykształconych „rebeliantów”, którzy kwestionują zastany stan i generują zmianę. To będzie nowa (nie)normalność, a nie powrót do sposobu działania, jaki praktykowaliśmy jeszcze rok temu.
Wystąpienie Katarzyny Aleksy było skoncentrowane na przedstawieniu oferty NAWA, dotyczącej, w szczególności, współpracy badawczej i instytucjonalnej oraz działań adaptacyjnych, jakie NAWA podjęła, aby dostosować programy do nowej rzeczywistości pandemicznej. Duży nacisk został położony na ukazanie mechanizmów finansowania tych projektów w kontekście rozwijania współpracy uczelni PIM z SGH i innymi szkołami wyższymi w Polsce.
Obie prezentacje spotkały się z dużym zainteresowaniem: uczestnicy zadawali pytania, które częściowo były omówione już podczas sesji, a pozostałe będą dyskutowane w ramach mai-
lowego kontaktu uczestników z prelegentami.
Obrady otworzył i zamknął prorektor Jacek Prokop, natomiast przerwy pomiędzy wystąpieniami wypełniły krótkie prezentacje i komentarze piszącego te słowa, zilustrowane krótkimi filmami wideo o SGH, Warszawie i Polsce, które także wywołały wiele pozytywnych komentarzy. Niewątpliwie uczestnicy spotkania, reprezentujący 30 uczelni z 23 państw z pięciu kontynentów, w większości nie mieli jeszcze okazji odwiedzić naszego kraju. Jesteśmy przekonani, że po konferencji zainteresowanie SGH będzie jeszcze większe i być może np. za trzy lata, gdy Europa po raz kolejny będzie gościć PIM, a sytuacja pandemiczna na to pozwoli, wielu z nich będzie mogło się przekonać, że SGH „w realu” jest jeszcze bardziej atrakcyjna niż online. Zresztą nie trzeba czekać tak długo, gdyż dzięki programom mobilnościowym i projektom NAWA do takich odwiedzin może dojść niezwłocznie po poprawieniu się sytuacji epidemicznej i szerszym otwarciu granic. Oby to się stało jak najszybciej.
