Naukowcy z SGH w zespole, który opracował „Leksykon polityki klimatycznej”

zdjęcie lasu i fragmentu zachmurzonego nieba z lotu ptaka

Zespół autorski liczący 33 osoby, w tym cztery z SGH (dr Ewa Jastrzębska i dr Paulina Legutko-Kobus z Kolegium Ekonomiczno-Społecznego oraz dr hab. Agata Lulewicz-Sas, prof. SGH, i dr hab. Paweł Bartoszczuk, prof. SGH, z Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie) przygotował „Leksykon polityki klimatycznej”.

W warunkach szumu informacyjnego, wszechobecnego greenwashingu czy fake newsów kluczowe jest dostarczenie profesjonalnej wiedzy na temat zmian klimatu, ich źródeł, konsekwencji i koniecznych działań, w zrozumiały i przyjazny dla odbiorców sposób. Te przesłanki przyczyniły się do powstania „Leksykonu polityki klimatycznej”.

Leksykon powstał z inicjatywy Sekcji Ochrony Klimatu Polskiego Stowarzyszenia Ekonomistów Środowiska i Zasobów Naturalnych, a w prace nad nim włączyli się także naukowcy z: Grupy roboczej ds. społecznej odpowiedzialności uczelni działającej przy Ministrze Funduszy i Polityki Regionalnej, Komitetu ds. Kryzysu Klimatycznego Polskiej Akademii Nauk oraz inni współpracujący z Sekcją pracownicy naukowi z uczelni wyższych i instytutów badawczych.

Leksykon polityki klimatycznej wypełnia lukę z zakresu popularyzacji wiedzy o zmianach klimatu, łącząc wiedzę ugruntowaną naukowo z popularnonaukowym sposobem jej upowszechniania –przykładami, dobrymi praktykami, ciekawostkami i źródłami do dalszego pogłębiania zdobytych informacji.

Na publikację składają się 84 hasła pogrupowane w bloki tematyczne: 
1) Przedmiot polityki klimatycznej, 
2) Instytucjonalny wymiar polityki klimatycznej, 
3) Społeczny wymiar polityki klimatycznej, 
4) Uwarunkowania przyrodnicze polityki klimatycznej, 
5) Uwarunkowania ekonomiczne polityki klimatycznej, 
6) Instrumenty realizacji polityki klimatycznej (w tym monitoring).  

Hasła są nie tylko zróżnicowane tematycznie, ale także pod względem formy i charakteru opisu – jedne z nich są typowo naukowe, inne odnoszą się do pewnych zjawisk i ruchów społecznych, chcąc uchwycić fenomen wzrostu zainteresowania i zaangażowania społecznego w politykę klimatyczną. 

Jak wskazuje publikacja, polityka klimatyczna wymaga zaangażowania, a poszczególni interesariusze mają do odegrania specyficzne role. Dla skutecznego wdrażania polityki klimatycznej niezbędne są zarówno bodźcowe działanie polityk publicznych, koordynacyjna rola administracji i władz, jak i wsparcie dla inicjatyw oddolnych podejmowanych przez mieszkańców i różne podmioty. Współdziałanie jest bowiem kluczowe dla uzyskania efektu skali i budowania świadomości dla ochrony klimatu.

Mamy przekonanie, że „Leksykon polityki klimatycznej” wpisuje się w proces edukacji i budowania świadomości klimatycznej oraz, że będzie pomocny w procesie dydaktycznym na bardzo różnych kierunkach studiów, oprócz ekonomicznych także przyrodniczych, rolniczych i społeczno-humanistycznych.

Publikacja jest do pobrania tutaj

Leksykon polityki klimatycznej, red. nauk. P. Legutko-Kobus, A. Rzeńca, A. Sobol, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok 2025, doi: DOI.10.34659/leksykon.2025